‘Binnen een paar uur zullen er elf mensen dood zijn en zal het tijd zijn het geweer op zichzelf te richten. En als alles volgens plan verloopt - en Travis heeft er absoluut voor gezorgd dat dat gebeurt - zal niemand behalve Elaine ooit weten waarom.
Hij staat op en pakt zijn geweer
stevig vast. Het is tijd’
25 jaar na
een verschrikkelijke gebeurtenis verhuist de jonge moeder Cassie terug naar de
stad Hartstead waar ze het liefst nooit meer naar terug had willen keren. Het
zit haar niet mee: haar getrouwde minnaar wil niets meer met haar en haar
pasgeboren dochtertje Amy te maken hebben en haar alleenstaande moeder lijdt
aan vroegtijdige alzheimer. Om voor haar moeder te kunnen zorgen trekt Cassie
samen met haar dochtertje bij haar in huis. Alles en iedereen in de stad
Hartstead herinnert haar echter aan een gruwelijke gebeurtenis in haar jeugd
waar ze zelf weinig herinneringen aan heeft maar waar ze meelijwekkend voor
wordt aangekeken. Cassie voelt zich eenzaam en worstelt met het moederschap.
Dan wordt ze
benaderd door een journaliste die zich op deze oude gebeurtenis heeft gestort.
Eerst wil Cassie hier niets mee te maken hebben maar langzaam wordt ook haar
eigen nieuwsgierigheid gewekt. Maar ze is blijkbaar niet de enige in het dorp
die niet wil dat de gebeurtenis wordt opgerakeld.
Deze
psychologische thriller ontrafelt zich langzaam, stapje voor stapje. De
schrijfstijl van Laura Marshall is soepel en maakt dat je graag wil doorlezen.
Er zit een prettige opbouw in het boek waarbij stukjes van de gebeurtenis uit
het verleden afgewisseld worden met het heden. Beetje bij beetje krijg je
stukjes informatie toegespeeld die toewerken naar de ontknoping, tot het
verhaal aan het einde toch nog een verrassende wending krijgt.
Verwacht geen
bloedstollende rollercoaster, het verhaal moet het vooral hebben van een
onderhuidse spanning die wordt opgebouwd. Wat ook een belangrijke verhaallijn
is, is de ontwikkeling die Cassie als moeder doormaakt én als dochter van een
dementie-patiënt. Ook dit heeft Laura Marshall goed uitgewerkt en maakt deze
thriller net even anders dan anderen.
Een minpuntje
vond ik dat ik de reactie van Cassie op een paar spannende gebeurtenissen wel
erg onderkoeld en ongeloofwaardig vond overkomen.
Maar verder
is ‘Sterfdag’ een aangenaam lezende thriller die de spanning goed vast weet te
houden en aan het eind verrassend uit de hoek komt.
3,5
Inktpotjes
Jolanda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten