De laatste zeppelin is een knettergek
oorlogsavontuur uniek in zijn soort.
Om maar meteen met de deur in huis te vallen.
De laatste Zeppelin is geen gewoon boek.
De opvallende en gewaagde cover
maakt dit in een oogopslag duidelijk. Als lezer moet je je durven laten
meenemen in deze bizarre tocht vol verbeelding.
Wanneer je met een open geest deze hilarische
vertelling ondergaat kom je terecht in het Filip Bastien -universum. Wie net
als ik genoten heeft van de tv- serie Allo Allo gaat zich met plezier laten
meeslepen door 'De laatste zeppelin'.
Vergelijken doe ik normaal niet maar om de
sfeer van dit boek te kaderen is deze tv-serie het beste voorbeeld.
De
laatste zeppelin durft immers net als Allo Allo ook een schrijnende tijd met
een vette knipoog weergeven.
Wanneer in 1943 in het bezette Eeklo een
Duitse sergeant zonder hoofd gevonden wordt is dit de start van een klopjacht
op de daders. Bloedsporen wijzen naar de filmzaal Luxor die eigendom is van de
Vlaamse André Bastien . Deze plek is ook het decor waar de Duitse luitenant
Blutwurst en zijn ondergeschikten regelmatig een film meepikken.
Zijn de
twee broers André en Marcel Bastien verantwoordelijk voor de dood langs
de spoorweg zoals Blutwurst denkt ? Als dit zo is hoe blijven ze dan uit handen
van de vijand ? Wat heeft de bioscoop uitbater André en zijn familie te maken
met een zeppelin ?
Misschien nog belangrijker om te weten is
of er iemand in opstand komt tegen de
onderdrukkers ,wat er nu eigenlijk echt gebeurd is met Hitler en waar in
hemelsnaam het hoofd van de sergeant is?
Ontdek de antwoorden van deze rare vragen in
dit kierewiete maar vermakelijke boek.
De laatste zeppelin is een krankzinnig verhaal
met 'over the top' scènes .
Filip Bastien heeft André vormgegeven vanuit
zijn vaders perspectief en ook andere familieleden kregen hun plekje in dit verhaal.
Deze karikaturale oorlogsroman is een geschifte maar ook enige kijk op de
Tweede Wereldoorlog.
Dit is geen triest boek en ja het is heel
apart en je valt ervoor of je haat het.
Misschien dat sommige stukken zelfs voor mij
te plastisch waren maar wat heb ik gelachen met de knotsgekke benamingen van de
Duitsers, de dolkomische situaties en het streepje kritiek dat de auteur
verpakt in zijn eigenwijze boek met zwarte humor.
Zet je schrap voor een absurdistische reis in
het fictieve Eeklo van 1943. Verwacht niets ,laat de rollercoaster beginnen en
geniet van dit waanzinnig stukje vertier.
Ik weet niet meer wie dit ooit zei maar is
lachen niet het beste medicijn in goede en in kwade dagen?
Wat je ook over dit boek denkt:" De
ideeën zijn origineel , de schrijfstijl is vlot en het is heerlijk Vlaams
amusement .
3.5 vette inktpotjes
4 is te maar eigenlijk zou ik 3,75 moeten
kunnen geven…
Fany
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten