Hier is een waarheid waar niemand omheen kan: het leven kun je niet sturen.
Rabbit Hayes houdt van haar 'gewone' leven en van alle buitengewone mensen om zich heen. Ze is gek op haar dochter, Juliet. Op haar kleurrijke, chaotische familie. En op de enige man in haar hart: Johnny Faye. Maar het lijkt erop dat de wereld andere plannen heeft gemaakt voor Rabbit. En daar heeft ze vrede mee. Want zij heeft haar eigen plannen - en nog een paar dagen de tijd om ze werkelijkheid te laten worden.
Hier is een waarheid om te onthouden: dit is een verhaal waarin wordt gelachen om de verrassingen van het leven. Een verhaal over het vinden van plezier in elk moment.
Rabbit Hayes houdt van haar 'gewone' leven en van alle buitengewone mensen om zich heen. Ze is gek op haar dochter, Juliet. Op haar kleurrijke, chaotische familie. En op de enige man in haar hart: Johnny Faye. Maar het lijkt erop dat de wereld andere plannen heeft gemaakt voor Rabbit. En daar heeft ze vrede mee. Want zij heeft haar eigen plannen - en nog een paar dagen de tijd om ze werkelijkheid te laten worden.
Hier is een waarheid om te onthouden: dit is een verhaal waarin wordt gelachen om de verrassingen van het leven. Een verhaal over het vinden van plezier in elk moment.
Mijn mening: Een ontroerend en hartverwarmend verhaal over een jonge moeder en haar laatste dagen in een verpleeghuis omringd door haar familie en vrienden. Dit klinkt als een verschrikkelijk verhaal maar dat is het niet. Dat komt door de humor en vlotte dialogen die er in het verhaal verwerkt zijn. Het heeft me niet hardop doen lachen maar wel regelmatig doen glimlachen ondanks alle ellende.
Het verhaal wordt verteld door de ogen van alle betrokkenen in Rabbits leven, zoals haar zus Grace, haar broer Davey, vader en moeder Jack en Molly en vriendin Marjorie. Doordat Rabbit in haar dromen terug gaat in het verleden en naar haar grote liefde Johnny leer je ook haar levensverhaal kennen en dat van een jongensbandje met grote dromen.
Zeer vlot geschreven met veel inlevingsvermogen, je gaat van alle personages houden en krijgt het idee dat je ze echt kent. Naar het einde toe heb ik regelmatig het boek even aan de kant moeten leggen omdat het me zo aangreep. Tranen met tuiten gehuild, dus tissues bij de hand houden. 5*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten