dinsdag 8 maart 2016

Trudi Rijks met De weg van het water

De weg van het Water
Trudi Rijks

“Wu Wei; we doen door niet doen, de weg van het water.”


De cover
Een thriller debuut altijd leuk en altijd interessant, het maakt me nieuwsgierig. Een idyllisch plaatje van een winterlandschap met twee figuren in de verte. Niet echt een Thriller omslag als wel een mooi plaatje wat me aantrekt omdat het iets triests heeft en ook iets on aantastbaars. Kortom deze ga ik zeker oppakken in de boekhandel als hij er 13 januari verschijnt.
“Wat zou jij doen als je in het NU wilt leven maar het verleden blijft je achtervolgen?”


Het verhaal
“Oud zeer, het was allemaal voorbij gegaan”
Het verhaal begint in Friesland, de gescheiden vrouw uit Apeldoorn Floor Postma is bewindvoerder van haar zus Bente, welke door een drank probleem na het overlijden van haar man Ram, is opgenomen in De Berkelaar in Drachten, een verpleeghuis omdat ze Korsakov heeft. Bente was fotomodel tot ze trouwde met de schatrijke Ram, het huis in Friesland was bedoelt om te ontsnappen aan de media en de dagjesmensen, nadat Ram overleden is door een verkeersongeval is het huis in flink verval geraakt. Floor gaat voor haar zus proberen om Huis Adsum te verkopen, maar wanneer ze op een avond in het huis is om foto`s op te zoeken voor haar zus, blijkt er een mans-figuur rond het huis te dwalen.
Wanneer Floor bij thuiskomst in Apeldoorn een dagvaarding ontvangt voor haar zus valt haar meteen op dat de handtekening van Ram vals is. Wanneer Kim de dochter van Floor hier over hoort is ze in alle staten en zij haalt haar moeder over om in actie te komen. Zeker wanneer de oplichter ook hun persoonlijk wil oplichten…
Is de overspannen Floor opgewassen tegen een echte oplichter? En hoe goed kent ze haar zusje eigenlijk?


Mijn mening
“Waarheid en leugen heffen elkaar op, recht en onrecht omarmen elkaar….”
Het eerste wat me opvalt wanneer ik het boek open sla is, Hoofdstuk één, wauw, je waant je samen met Floor in de bosrijke omgeving van Adsum, het huis van haar zus Bente. De woorden van Trudi nemen je mee en je loopt gevoelsmatig en visueel mee met Floor zo pakkend is het beschreven. Ik heb wel vaker met boeken dat je het zo voor je ziet maar deze schrijfstijl maakt het door haar woorden mogelijk dat je je helemaal in het verhaal kan mee laten slepen.
 Hier een voorbeeld van een zin; “Boven haar hoofd flonkerende de sterren, een wolkenflard als een melkplas dreef traag naar de maan” dan zie ik het dus helemaal voor me.
En niet alleen de zinnen zijn mooi, het verhaal is opgebouwd zodat je steeds een stapje verder gaat, je leest gedeeltes vanuit Floor haar perspectief, en vanuit de oplichter word je steeds verder betrokken bij zijn plannetje om geld te verdienen om met zijn kleinzoontje Ale naar Curaçao te vertrekken. Steeds raak je een stukje verder in het web verstrikt, waarin meer en meer aan het licht komt, dingen welke ik niet had zien aankomen, en dan denk je je bent op de verduidelijkende weg maar dan neemt het verhaal weer een heel andere wending. Heel goed gevonden en het maakt ook dat ik het boek bijna niet weg kan leggen, tot het einde toe houdt Trudi Rijks je in spanning. En op de laatste bladzijde blijf je je nog af vragen. Hé???
Ook de personages worden goed beschreven door Trudi, de moeizame band tussen moeder en dochter maakt verschillende ontwikkelingen door tijdens het verhaal, je voelt de strubbelingen maar ook een ook een bepaalde groei van de relatie. Ook de Oplichter is erg goed beschrijven je hebt een hekel aan hem maar ook kan ik een soort van medelijden met hem krijgen, zijn liefde voor zijn kleinzoon en de angst voor een schuldeiser is de drijfveer achter het hele drama.
Kortom De weg van het water; Wu Wei, is een boek waarover gepraat gaat worden, over gepraat moet worden. Het is een debuut van Trudi Rijks maar bij mij staat ze op de lijst met Favoriete schrijfsters en dat na één boek, dat wil wat zeggen. De manier van schrijven de gebruikte zinnen, woorden je leest het alsof je een aan het genieten bent van een gebakje terwijl je aan de lijn doet.
Ook het verhaal is goed, erg spannend, origineel en tot het einde toe ben ik gevangen in het verhaal kortom ik kan niet anders dan; 5 sterren geven aan Trudi Rijks voor haar debuut. Hier gaan we nog veel van horen


Spanning; 5
Plot; 5
Originaliteit; 5
Leesplezier; 5
Schrijfstijl; 5
Psychologie; 5


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zoeken in deze blog

Droom naar de toekomst van Rina Stam

  Droom naar de toekomst is het tot de verbeelding sprekende slotstuk van de spirituele Rode Draad Trilogie   Flora woont alleen in Spanje...