Titel: De zwarte brug
Auteur: Erik Vlaminck
Uitgever: Wereldbibliotheek
Aantal pagina's: 287
Gepubliceerd: januari 2016
De Hoofdpersoon in het boek is Leo Lenaerts. Hij heeft zes oudere broers en een zus. Samen met hun is hij wonend in een klein plaatsje genaamd Lilo. Een dorp voor sufferds zoals een van de broers het in het boek noemt.
Het boek begint met de watersnoodramp in 1953
Later wordt dit dorpje met de grond gelijk gemaakt en opgenomen in de grote stad Antwerpen.
De traditie in Belgie is dat als er 7 jongens op rij geboren worden je vernoemd wordt naar de huidige koning. En je wordt zijn petekind. Zo is Leo een afkorting van Koning Leopold. De koning komt normaal ook op bezoek, maar Leo werd geboren in de zomer van 45 en de koning zat in ballingschap.
Leo is een rustige jongen en is totaal anders dan zijn broers. Hij gaat studeren. En woont in pensionaat tussen de villakinderen. Zo noemen de mensen uit Lilo de rijke kinderen.
Vooral zijn zus Elza ,waar hij een speciale band mee heeft , zet hem hiertoe aan en overtuigt de ouders van deze keuze. Vader heeft liever dat iedereen vanaf zijn veertiende aan het werk gaat.
Voor de broers is studeren iets voor villamensen, niet voor mensen uit Lillo. Die school stond wijd en zijd bekend als een school voor franskiljons en omhooggevallen villavolk. Zoals je merkt een boek vol met Vlaamse woorden. Soms even op je hoofd krabben, maar snel is wel duidelijk wat bedoeld wordt of in ieder geval ongeveer bedoeld wordt.
Vanuit verschillende perspectieven wordt het verhaal over en van Leo verteld. Zo wisselt het verhaal wisselt met interviews onder familie, vrienden en zijn vrouw. Tussendoor staan de ingezonden brieven van Leo die hij naar de bekende kranten stuurde.schreef. Meestal korte brieven vol met boosheid en frustratie t.o.v ongeveer alles van het homohuwelijk tot paaseieren.
De hele familie bestaat uit best bijzondere personen. Moeder hangt alles aan rondom het katholicisme, vader is kort van stof en wil geld op tafel zien van zijn kinderen. Rene wil niet meegaan in het stramien en botst enorm met vader. Zo erg dat hij uit huis verdwijnt en geen contact meer heeft met zijn ouders. Het is de zogenaamde stoere zoon: grote bek, doet zaakjes die niet helemaal pluis zijn.
Jos is in de oorlog zijn been kwijtgeraakt en komt zijn kamer niet meer uit. Hij wordt later ook opgenomen in een inrichting en doet een aantal pogingen tot zelfdoding. Leo komt hier te werken , maar gaat werken in een bibliotheek na de dood van zijn broer Jos.
Zus Elza zorgt tot de dood voor vader en trouwt dan een persoon waar Leo een gruwelijke hekel aan heeft en waarvan hij nooit verwacht had dat die met zijn zus ging wonen. Vanaf dat moment praat hij nauwelijks nog met haar.
Een belangrijk persoon voor Leo is zijn oude schoolgenoot Modest, die op de kermis werkt. Leo trouwt met de zus van Modest, maar die wordt al snel gek van de saaiheid van Leo.
Leo zwijgt, leest en denkt. Een onopvallend man?
"Wat niemand weet is dat door zijn hoofd een film waait waarin hij met een machinegeweer alle aanwezigen in het café neerschiet. Gewoon rechtstaand vanachter het tafeltje waar hij nu zit. In de rug is hij gedekt door muren. Niemand zal aan de kogelregen ontsnappen.Hij zal over de lijken naar buiten gaan en daar zijn razzia voortzetten. Hij zal stoer en zelfverzekerd de straat oversteken en naar het huis van Bart de Wever gaan en hij zal niet ophouden met schieten. "
Leo wraak gaan nemen op de burgemeester.
De dag dat hij op een keukenstoel zit naast de ingang waar Bart de Wever woont, verloopt anders dan gedacht...
Ik heb genoten van deze roman met zijn bijzondere kleurrijke personen. Trieste verhalen over personen die zich neerleggen bij hun lot en diegenen die het willen ontvluchten stoten hun hoofd hard. Over familie wat elkaar niet kan handelen en elkaar nog nauwelijks ziet. Wrange humor en triestheid zijn de woorden die bovendrijven bij het dichtslaan van De zwarte brug. Maar wat was het een mooi boek. Prachtig geschreven, maar wel gewoon leesbaar. Geen literair moeilijk gedoe. Gewoon de taal van echte dialogen. Een boek wat door de anekdotes die de schrijver bij een lezing vertelde extra leefde. Maar ook zonder die anekdotes je laat meeleven met het wrange leven van deze mensen. Een boek wat ik graag cadeau ga doen de komende tijd. Jarigen, behoedt u maar vast...
Originaliteit 4,5
Leesplezier 5
Schrijfstijl 4,5
Psychologie 4,5
Dikke 4,5 ster dus voor De zwarte brug
Geen opmerkingen:
Een reactie posten