Rachel Morris maakt zich op voor een date met een man met wie ze al maanden chat. Ze zit in een ongelukkig huwelijk en deze chatvriend begrijpt haar zó goed. Zij wordt het volgende slachtoffer. Maar is deze maniak wel de échte kwade genius, of is er iemand anders die de regie voert over de gruwelpraktijken?
Cover
Een arm met daaraan draadjes. En 4 papieren bootjes. Blauw. Intrigerend, zeker in combinatie met de titel.
Mijn mening
Geen moordenaar in deze thriller. Nee, deze dader laat zijn slachtoffers in leven. Nou ja, leven...Ze ademen en kunnen nog bewegen. Maar verder zijn ze levenloos. Daardoor is deze dader naar mijn mening nog gruwelijker dan de meest zieke moordenaar. Dat maakt het verhaal meteen ook interessant. Waarom de slachtoffers in leven laten? En waarom op deze manier, als een soort wandelende kasplantjes?
Het verhaal wordt vanuit 2 perspectieven verteld.
Rachel, het laatste slachtoffer. Je leest hoe de dader haar te pakken krijgt. Wat hij met haar doet tijdens de opsluiting. Hoe hij haar martelt. Maar ook hoe zij zich er tegen probeert te blijven verzetten.
Profiler Jefferson Winter. In eerste instantie dacht ik dat het een vrouw was. Geen idee waarom ik dat idee had, maar ik was echt verbaasd dat het een man bleek te zijn.
Winter is opgeleid bij de FBI maar werkt nu zelfstandig. Overal ter wereld wordt hij ingehuurd om te profilen. Dat komt hem goed uit, want hij worstelt met de daden van zijn vader.
Winter is iemand die zich niet aan de regels houdt, voor hem telt maar 1 ding: het resultaat.
Het duurde even voor ik echt in het verhaal kwam, maar toen het mij te pakken had kon ik niet meer stoppen met lezen. Fijn geschreven. Korte hoofdstukken en door de wisselingen in perspectief bleef het interessant. Ik zou het boek zeker aanraden, al is het soms niet helemaal geschikt voor mensen met een zwakke maag ;).
4 zeer verdiende sterren
Juul
Geen opmerkingen:
Een reactie posten